Parimaribo zoo en het stuwmeer/Brownsberg

Nou het eerste maandje zit er al weer bijna op! Het gaat echt super snel want heb het idee dat ik er net 1 a 2 weekjes ben. Maargoed. Om maar even te beginnen bij mijn verjaardag. Deze hebben we ook hier in paramaribo goed gevierd. Om half 8 's ochtends stonden de eerste twee huisgenootjes al voor mijn deur om voor me te zingen. Daarna moest ik mij maarliefst 1,5 uur opsluiten in mijn kamer zodat ze slingers en ballonnen op konden hangen. De foto volgt later. Rond 11 uur zijn we naar Paramaribo zoo gegaan, een kleine dierentuin. Heel leuk om even te zien, want ze hebben hier veel dieren die in Suriname ook in het wild leven. Er was onder andere een otter, een koningsgier, kaaimannen en heel veel aapjes natuurlijk. Leuk om te zien, maar wel een beetje zielig omdat ze in veel te kleine kooitjes zaten (ja echt nog kleiner dan in de Nederlandse dierentuinen). 'S avonds zijn we lekker uiteten geweest bij mirosso, een javaans restaurantje in blauwgrond. Hier lekkere bami gegeten met vanalles erbij. een goede afsluiter van mijn verjaardag dus.

Het weekend naar mijn verjaardag zijn we voor het eerst op meerdaagse trip gegaan. We gingen eerst naar berg en dal, een resort aan de suriname rivier. Hier konden de mensen die geen hoogtevrees hebben met een kabelbaan door de jungle. Ik ben maar veilig met beide voetjes op de grond gebleven. Na het resort en een hele goede lunch (Kip met rijst en kouzeband) gingen we verder naar het brokopondo stuwmeer. Dit is een stuwmeer wat in de jaren 60 onderwater is gezet voor de energievoorzieningen. Eerder waren er op de plek van het stuwmeer vele marrondorpjes. Deze mensen zijn veelal verhuisd naar dorpjes vlak bij het stuwmeer, transmigratiedorpjes ook wel genoemd. Eenmaal bij het stuwmeer aangekomen gingen we met een korjaal (houten boot) het water op. Hier vaar je tussen de boomtoppen die boven het water uitsteken. Toen het stuwmeer onder water werd gezet zijn deze bomen niet gekapt en doordat ze onder water staan voor een groot gedeelte blijven ze in hele goede conditie. Met de boot vaarden we richting een van de overgleven marron dorpjes op een klein eiland. Hier aangekomen ga je echt terug in de tijd. Er staan houten hutjes waar de mensen wonen en slapen en marronvrouwen zitten langs de kant van het water de was te doen. Wij gingen hier even zwemmen en gingen daarna met de boot het water op om piranha's te gaan vangen. Maar omdat onze gids de hengels vergeten was zaten we uiteindelijk met 10 personen op de boot met 1 vishengeltje. De plaatselijke bevolking had zelf een aantal vislijnen waarmee ze ook piranha's probeerden te vangen. Uiteindelijk werd er 1 gevangen en meegenomen naar het eiland. Want ja piranha's zijn eetbaar. Na het 'vissen' gingen we weer met de boot naar de kant om met de bus verder te rijden naar Brownsberg. Een 400 meter hoge heuvel met veel verschillende dieren en planten. Onderweg naar de top zagen we al een agoeti, door onze gids ook wel boskonijn genoemd. Na een half uurtje over een slingerend smal zandpad gereden te hebben kwamen we aan bij ons kamp. We hebben eerst onze hangmatten opgehangen, zodat we onze slaapplek klaar hadden. Daarna zijn we bij het uitzichtspunt gaan staan en heeft iedereen een aantal foto's gemaakt. Nadat we een half uurtje boven waren hoorde we bij het uitkijkpunt al de eerste brulapen. Ze waren ver weg, maar we hoorden ze super goed en als ze beginnen met brullen lijkt het alsof ze met heel veel zijn, maar in werkelijkheid kunnen het er ook maar 3 zijn bijvoorbeeld. Na een paar minuten stopten ze ook weer met brullen en was het tijd voor een douche. Koud weliswaar maar beter dan de tuinslang die we in thailand als douche hadden. Daarna was er even tijd om rustig te hangmatteren en daarna stond er wederom een Surinaamse maaltijd klaar. Saoto, dit is een soep met geplukte kip, gebakken aardappel, taugé, rijst, ei en peper. Wel een beetje anders dan onze nederlandse kippensoep. 's avonds gingen we 20 minuutjes door het oerwoud lopen om te kijken of we eventuele slangen of spinnen tegen zouden komen. Helaas niets gezien. Daarna was er tijd voor een drankje bij het kampvuur en kregen we baka bana's. Na het kampvuur was het toch echt tijd voor onze eerste nacht in een hangmat en men wat was het koud. We hadden allemaal een dik vest meegenomen en een lange broek met sokken, maar zelfs dit was niet genoeg. Dus na een nachtje met veel onderbrekingen was ik rond 6 uur alweer wakker en hoorde ik wederom brulapen. Ze leken dit keer wel dichterbij. Na een goed ontbijt (Gelukkig gewoon brood en geen rijst oid) zijn we gestart met een wandeling naar de Irene watervallen. Onderweg vertelde de gids over een aantal bomen, onder andere de telefoonboom. Deze werd vooral vroeger gebruikt om geluiden te maken als boodschap voor iemand verderop. Als er 3 keer snel achter elkaar getikt werd betekende dit bijvoorbeeld dat er iemand hulp nodig had, maar werd er gewoon rustig tegen aan getikt dan betekende dit bijvoorbeeld dat er iemand begon met werken. Na een korte wandeling van +- 3 kwartier kwamen we al aan bij de waterval. Omdat het nu zo droog is was er weinig water en was de waterval dus ook heel klein, maar ondank dat zag het er super mooi uit, z'n waterval midden in het oerwoud. Na een korte douche onder de waterval gingen we weer richting het kamp lopen. Waar de terugweg simpel en makkelijk naar beneden ging, moesten we nu klimmen. Best stijl maar gelukkig ook nu weer goed te doen. Onderweg kwamen we helaas geen apen tegen maar vlak bij het kamp zaten er in de bomen toch ineens een paar aapjes. Super leuk om te zien, want ik ken ze alleen uit de apenheul of de dierentuin en hier zie je ze in het wild. Het waren er denk ik 5 of 6 en ze bleven redelijk rustig zitten terwijl vlak onder de boom stonden. Nadat de aapjes op de foto stonden hadden we nog tijd om te hangmatteren en kregen we een lunch van rijst en vis. Daarna was het tijd om aan de terugweg naar Paramaribo te beginnen. Hier reden we in een paar uur heen en helaas zat toen de trip er al weer op. 's Avonds maar op tijd naar bed gegaan en wat extra uurtjes geslapen om de slechte nacht in de hangmat te overtreffen.

Voor ik het vergeet, allemaal bedankt voor de super leuke reacties op mijn vorige bericht:D